بهترین درمان لکنت زبان در اغلب مبتلایان شامل گفتاردرمانی و روان درمانی است که می تواند به بهبود وضعیت گفتاری و افزایش روانی کلام کمک کند.
لکنت یک اختلال گفتاری است که بر روانی گفتار تأثیر می گذارد. غیرمعمول نیست که کودکان در حین رشد مهارت های زبانی خود، لکنت زبان را تجربه کنند. در واقع، تا ۵ درصد از کودکان ممکن است در مقطعی از زندگی خود دچار لکنت زبان شوند.
لکنت زبان معمولا بین ۲ تا ۵ سالگی شروع می شود، زمانی که کودکان در حال رشد مهارت های زبانی خود هستند. این بیماری در پسران بیشتر از دختران است و معمولاً در خانواده ها دیده می شود.
اکثر کودکانی که لکنت دارند بدون هیچ مداخله ای بهبود پیدا می کنند. با این حال، اگر لکنت کودک شما باعث ناراحتی او می شود یا بر توانایی او در برقراری ارتباط تأثیر می گذارد، ممکن است بخواهید به دنبال کمک حرفه ای باشید. گفتار درمانی می تواند در کمک به کودکان برای غلبه بر لکنت بسیار موثر باشد.
مهم است به خاطر داشته باشید که لکنت ناشی از اضطراب یا عصبی نیست، اگرچه این عوامل می توانند لکنت را بدتر کنند. همچنین بازتابی از هوش یا حالت عاطفی نیست. کودکانی که لکنت دارند به اندازه کودکانی که لکنت ندارند باهوش و از نظر عاطفی سالم هستند.
علل لکنت زبان در کودکان
دلایل دقیق لکنت در کودکان به طور کامل شناخته نشده است، اما اعتقاد بر این است که این لکنت ناشی از ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی است. در اینجا برخی از دلایل احتمالی لکنت در کودکان آورده شده است:
ژنتیک: نتایج تحقیقات نشان می دهد که ممکن است یک جزء ژنتیکی در این اختلال وجود داشته باشد.
عوامل رشد: لکنت زبان اغلب زمانی شروع می شود که کودک در حال یادگیری صحبت کردن است و مهارت های زبانی او هنوز در حال رشد است.
فیزیولوژی عصبی: برخی از محققان بر این باورند که لکنت ممکن است به دلیل تفاوت در نحوه پردازش زبان توسط مغز ایجاد شود.
عوامل محیطی: موقعیت های استرس زا، مانند شروع مدرسه یا نقل مکان به خانه جدید، گاهی اوقات می تواند باعث ایجاد لکنت در کودکان شود.
بهترین درمان برای لکنت زبان
بهترین درمان برای لکنت در کودکان به نیازهای فردی کودک و شدت لکنت آنها بستگی دارد. در اینجا برخی از درمان های رایج که اغلب استفاده می شود آورده شده است:
گفتار درمانی: یک آسیب شناس گفتار-زبان می تواند با کودک کار کند تا تسلط او را بهبود بخشد و تکنیک هایی را برای کاهش لکنت به او آموزش دهد. این ممکن است شامل تمرینات تنفسی، کاهش سرعت گفتار و تمرین گفتار روان و روان باشد.
مشارکت والدین: والدین می‌توانند با فراهم کردن محیطی حمایت‌کننده و پذیرنده و تمرین تکنیک‌های گفتاری با کودک، نقش مهمی در کمک به فرزندشان برای غلبه بر لکنت داشته باشند.
دستگاه های الکترونیکی: برخی از وسایل الکترونیکی مانند دستگاه های بازخورد شنیداری تاخیری، می توانند با تغییر صدای گفتار به کودکان کمک کنند تا لکنت خود را کاهش دهند.
داروها: در برخی موارد، داروهایی مانند داروهای ضد اضطراب یا داروهای ضد افسردگی ممکن است برای کمک به کاهش شدت لکنت تجویز شوند.
گفتاردرمانی
گفتار درمانی یک درمان رایج و موثر برای لکنت زبان در کودکان است. یک آسیب شناس گفتار-زبان (SLP) که در زمینه لکنت تخصص دارد می تواند با کودک برای بهبود تسلط و کاهش لکنت او کار کند. در اینجا برخی از تکنیک های رایجی که ممکن است در گفتار درمانی برای لکنت استفاده شود آورده شده است:
تمرینات تنفسی: SLP ممکن است تمرینات تنفسی را به کودک آموزش دهد تا به او کمک کند تنفس خود را کنترل کند و تنش را در عضلات گفتار کاهش دهد.
تکنیک های گفتاری: ممکن است به کودک آموزش داده شود که سرعت گفتار خود را کاهش دهد که می تواند به کاهش لکنت کمک کند.
شکل دهی روان: متخصص گفتاردرمانی ممکن است تکنیک هایی را به کودک آموزش دهد تا گفتار روان و روان تولید کند، مانند شروع آسان، تماس سبک و آواسازی مداوم.
اصلاح لکنت: ممکن است SLP با کودک کار کند تا لکنت او را اصلاح کند و شدت آن را کاهش دهد و مدیریت آن را آسان‌تر کند.
حساسیت زدایی: SLP ممکن است با کودک برای کاهش اضطراب و افزایش اعتماد به نفس او در موقعیت های صحبت کردن کار کند.
گفتار درمانی برای لکنت معمولاً به طور منظم مانند یک یا دو بار در هفته انجام می شود. طول درمان به نیازهای فردی کودک و شدت لکنت او بستگی دارد.
بیشتر بخوانید :
