بازی درمانی در پرخاشگری و اختلالات رفتاری از تکنیک های درمانی موثر است که در کلینیک گفتاردرمانی و توانبخشی رشد در اصفهان ارائه می شود.
رفتار پرخاشگرانه شایع ترین مشکل رفتاری در کودکان پیش دبستانی و سنین دبستان است. عوامل متعددی در این زمینه نقش دارند، از جمله فقدان مهارت های اجتماعی. در این راستا، بازی به عنوان یکی از کارآمدترین روش ها در کاهش مشکلات رفتاری برونی سازی کودکان و بهبود مهارت های ارتباطی و اجتماعی آن ها محسوب میشود.
بازی درمانی این فرصت را به کودکان میدهد تا احساسات درونی ناشی از استرس، ناامیدی، ترس و سردرگمی خود را نشان دهند و نحوه کنترل یا توقف پرخاشگری را بیاموزند. از آنجایی که بازی درمانی گروهی می تواند به کودکان کمک کند تا مهارت هایی مانند رعایت قوانین اجتماعی، تعامل و همکاری با دیگران و مدیریت احساسات منفی در روابط بین فردی را بیاموزند. از این رو استفاده از این روش برای آماده سازی آنها برای ورود به دنیای اجتماعی گسترده تر ضروری به نظر می رسد.
بازی درمانی در پرخاشگری
بازی درمانی یک روش بهداشت روانی است که توسط درمانگران برای کمک به پردازش و یادگیری کودکان از موقعیتهای استرسزا، آسیبها و احساسات دردناک استفاده میشود. این نوع درمان فضای امنی را برای کودکان ایجاد می کند تا خود را از طریق بازی ابراز کنند، چیزی که به طور طبیعی برای آنها پیش می آید. بازی درمانی از تعدادی تکنیک برای کمک به کودکان استفاده می کند، مانند بازی واقعی با عروسک ها و لباس های آراسته، بیان خلاق با استفاده از لوازم هنری و بازی تهاجمی برای کمک به احساسات بزرگ.بازی تهاجمی
کلمه تهاجمی اغلب معانی منفی به همراه دارد. با این حال، بازی تهاجمی زمانی که در یک محیط درمانی استفاده می شود، می تواند یک ابزار فوق العاده باشد. بازی درمانی پرخاشگرانه زمانی استفاده می شود که کودک نیاز به ابراز خشم، کاهش تنش فیزیکی و یا یادگیری مرزها دارد.
کودکان درست مانند بزرگسالان احساس خشم می کنند، اما اغلب اوقات فضای امنی ندارند یا نمی دانند چگونه خشم را با خیال راحت ابراز کنند. در محیط بازی درمانی، کودکان می توانند از اسباب بازی های تهاجمی برای تخلیه خشم خود استفاده کنند. فضاهای بازی درمانی اغلب شامل حیوانات تهاجمی مانند دایناسورها، کوسه ها و تمساح ها می شود که کودکان می توانند از آنها برای نشان دادن آنچه در زندگی خود اتفاق می افتد استفاده کنند. درمانگران متوجه می شوند که وقتی کودک از حیوانات بر خلاف یک شخص یا عروسک استفاده می کند، نشان دادن موقعیت ها یا انتخاب های دشواری که با آن روبرو است احساس امنیت می کند. به جای اینکه کودک چیزی مانند دعوای والدین را دوباره زنده کند، می تواند همان مبارزه را با دو دایناسور نشان دهد که به درمانگر بینش ارزشمندی از ذهن کودک می دهد و در عین حال به او اجازه می دهد احساس امنیت کند.
همراه با عصبانیت اغلب تنش فیزیکی نیز به وجود می آید. این تنش در بدن کوچک کودک ایجاد می شود و اگر راه خروجی موثری به او داده نشود، در نهایت به شکل خشونت فیزیکی، شکستن اشیا و غیره به بیرون منفجر می شود. بازی درمانی پرخاشگرانه به کودکان اجازه می دهد تا بدن خود را به گونه ای حرکت دهند که تنش فیزیکی ناشی از آن کاهش یابد.
بازی درمانگران اغلب «اسباببازیهایی» در اتاقهای خود دارند که اجازه شکستن آنها را دارند، مانند کارتن های تخممرغ و بستهبندی حبابدار یا اسباببازیهایی که میتوان آنها را شکست و کوبید، مانند خاک رس.
در نهایت، بازی درمانی در پرخاشگری به آموزش مرزها به کودکان کمک می کند، مطالعات نشان میدهد که اجازه دادن به کودکان برای خروجی برای خشم و احساسات شدید باعث میشود که آنها این احساسات را هنگام برخورد با والدین، سایر بزرگسالان و همسالان خود کمتر نشان دهند. ما به سادگی نمیتوانیم به کودکان بگوییم که عصبانی نشوند، همانطور که میتوانیم همین را به بزرگسالان بگوییم.
مقالات مرتبط :