گفتار درمانی یک حرفه بهداشتی است که در حوزه علوم ارتباطات انسانی قرار می گیرد. گفتاردرمانی، تشخیص، مدیریت و درمان افرادی است که قادر به برقراری ارتباط موثر نیستند یا در تغذیه و بلع مشکل دارند.
آسیب شناسان زبان و گفتار (SLPs) مهارت های گفتار، زبان، شناختی-ارتباطاتی، و مهارت های دهانی، تغذیه و بلع را برای شناسایی انواع مشکلات ارتباطی (فضا، روانی، صدا، اختلالات زبان دریافتی و بیانی و غیره) و بهترین راه برای درمان ارزیابی می کنند.
گفتار چیست؟
وقتی آسیب شناسان گفتار درمانی به اصطلاح گفتار اشاره می کنند، به سه چیز اشاره می کنند: مهارت های بیان، آواشناسی، روانی گفتار و صدا. آنها به توانایی کودک در موارد زیر نگاه می کنند:
- اصوات فردی و الگوهای صوتی زبان خود را به صورت فیزیکی تولید کند.
- تولید گفتار با ریتم مناسب و بدون رفتار لکنت زبان.
- گفتاری با کیفیت صوتی مناسب با سن و جنس خود تولید کنید.
زبان چیست؟
در حالی که گفتار شامل توانایی حرکتی فیزیکی برای صحبت می شود، زبان یک سیستم نمادین و قانونمند است که برای انتقال پیام استفاده می شود. در زبان انگلیسی، نمادها می توانند کلمات، گفتاری یا نوشتاری باشند. ما همچنین نمادهای ژستی داریم، مانند بالا انداختن شانه هایمان برای نشان دادن «نمی دانم» یا تکان دادن برای نشان دادن «بای خداحافظ» یا بالا بردن ابروها برای نشان دادن اینکه از چیزی شگفت زده شده ایم.
زبان از قوانین مشترک اجتماعی تشکیل شده است که شامل موارد زیر است:
- معنی کلمات (به عنوان مثال، “ستاره” می تواند به یک شی درخشان در آسمان شب یا یک فرد مشهور اشاره کند)
- چگونه کلمات جدید بسازیم (به عنوان مثال، دوست، دوستانه، غیر دوستانه)
- نحوه کنار هم قرار دادن کلمات
- چه ترکیب‌هایی در چه موقعیت‌هایی بهترین هستند («آیا می‌خواهید پایتان را حرکت دهید؟» می‌تواند به سرعت به «لطفاً از پایم بلند شو!» تغییر کند، اگر اولین درخواست نتیجه‌ای نداشت).
- برخی از این سیستم‌های «قاعده‌ای» که بر یک زبان حکومت می‌کنند می‌تواند شامل نحو، معناشناسی، واج‌شناسی، صرف‌شناسی و عمل‌شناسی باشد.
وقتی کسی در درک دیگران (زبان دریافتی)، یا توضیح افکار، عقاید و احساسات (زبان بیانی) مشکل دارد، این یک اختلال زبانی است.
وقتی کسی نمی تواند صداهای گفتاری را به درستی یا روان تولید کند یا مشکل صدا دارد، این یک اختلال گفتاری است.
چه کسانی به گفتار درمانی نیاز دارند؟
طیف وسیعی از افراد می توانند خدمات آسیب شناسی گفتار را دریافت کنند. مراجعه کنندگان به کلینیک گفتاردرمانی ممکن است شامل کودکانی باشند که در برقراری ارتباط عادی ناکام هستند یا افرادی که در نتیجه بیماری، آسیب یا سکته دچار ناتوانی های ارتباطی می شوند. آسیب شناسان گفتار نیز به انواع مراجعین با مشکلات تغذیه یا بلع کمک می کنند.
اختلالات گفتار و اختلالات زبان
اختلال گفتار به مشکل در تولید واقعی صداها اشاره دارد، در حالی که اختلال زبان به مشکل در درک یا کنار هم قرار دادن کلمات برای انتقال ایده ها اشاره دارد.
اختلالات گفتاری عبارتند از:
- اختلالات بیان: مشکل در تولید صدا در هجاها یا گفتن کلمات نادرست به حدی که شنوندگان نمی توانند آنچه گفته می شود را درک کنند.
- اختلالات روانی: مشکلاتی مانند لکنت، که در آن جریان گفتار با توقف های غیرعادی، تکرارها ، یا طولانی شدن صداها و هجاها قطع می شود.
- رزونانس یا اختلالات صدا: مشکلات در زیر و بم، حجم یا کیفیت صدا که حواس شنوندگان را از آنچه گفته می شود منحرف می کند. این نوع اختلالات همچنین ممکن است هنگام صحبت کردن کودک باعث درد یا ناراحتی شود.
- دیسفاژی، اختلالات تغذیه دهانی: این اختلالات شامل مشکلات در دفع آب دهان، غذا خوردن و بلع است.
اختلالات زبانی می تواند دریافتی یا بیانی باشد:
- اختلالات دریافتی: مشکلات در درک یا پردازش زبان.
- اختلالات بیانی: مشکل در کنار هم قرار دادن کلمات، واژگان محدود، یا ناتوانی در استفاده از زبان به روشی مناسب اجتماعی.
اگرچه مشکلات در گفتار و زبان متفاوت است، اما اغلب با هم همپوشانی دارند. کودکی که مشکل زبانی دارد ممکن است بتواند کلمات را به خوبی تلفظ کند اما نتواند بیش از دو کلمه را کنار هم بگذارد. ممکن است درک گفتار کودک دیگری دشوار باشد، اما او ممکن است از کلمات و عبارات برای بیان ایده ها استفاده کند. و یک کودک دیگر ممکن است خوب صحبت کند اما در پیروی از دستورالعمل ها مشکل داشته باشد.
متخصصان گفتار درمانی از انواع استراتژی های اثبات شده برای کمک به گفتار و زبان کودکان و بزرگسالان استفاده می کنند.
کلمات مرتبط :
