گفتاردرمانی بیمار سکته مغزی یکی از مهم ترین بخش های درمان و توانبخشی پس از سکته مغزی محسوب می شود. گفتار درمانی به تشخیص و درمان عوارض ناشی از سکته مغزی همچون اختلال تکلم و اختلال بلع کمک زیادی می کند.

سکته مغزی می تواند باعث بروز طیف وسیعی از مشکلات گفتاری شود، از جمله:

  • آفازی: آفازی یک اختلال زبانی است که می تواند توانایی فرد در درک، تولید، نوشتن و خواندن زبان را مختل کند. آفازی معمولاً در اثر آسیب به نیمکره چپ مغز ایجاد می شود که مسئول پردازش زبان است.
  • اختلال بلع: اختلال بلع می تواند باعث شود که فرد در خوردن و نوشیدن دچار مشکل شود. این اختلال می تواند خطر خفگی و سایر عوارض جدی را افزایش دهد.
  • مشکلات تلفظ: مشکلات تلفظ می تواند باعث شود که فرد کلمات را به درستی تلفظ نکند.
  • اختلالات ارتباطی: اختلالات ارتباطی می تواند باعث شود که فرد در برقراری ارتباط با دیگران دچار مشکل شود.

گفتاردرمانی بیمار سکته مغزی

گفتاردرمانی پس از سکته مغزی می تواند به بهبود مهارت های گفتاری و ارتباطی فرد کمک کند و به او این امکان را بدهد تا زندگی مستقل و پربارتری داشته باشد. اهداف گفتاردرمانی پس از سکته مغزی عبارتند از:

  • کاهش مشکلات آفازی: گفتاردرمانگر با استفاده از تکنیک های مختلف، به بیمار کمک می کند تا:

    • توانایی درک زبان را بهبود بخشد.
    • توانایی تولید زبان را بهبود بخشد.
    • توانایی نوشتن و خواندن را بهبود بخشد.
  • بهبود مهارت های بلع: گفتاردرمانگر با استفاده از تکنیک های مختلف، به بیمار کمک می کند تا:

    • توانایی بلع غذا و مایعات را بهبود بخشد.
    • خطر خفگی را کاهش دهد.
  • بهبود تلفظ: گفتاردرمانگر با استفاده از تکنیک های مختلف، به بیمار کمک می کند تا:

    • کلمات را به درستی تلفظ کند.
    • صدای واضح و رسایی داشته باشد.
  • تقویت مهارت های ارتباطی: گفتاردرمانگر با استفاده از تکنیک های مختلف، به بیمار کمک می کند تا:

    • توانایی برقراری ارتباط با دیگران را بهبود بخشد.
    • در موقعیت های مختلف اجتماعی و شغلی به طور موثر ارتباط برقرار کند.

طول دوره گفتاردرمانی پس از سکته مغزی به شدت مشکلات گفتاری فرد بستگی دارد. برخی از بیماران ممکن است تنها به چند جلسه گفتاردرمانی نیاز داشته باشند، در حالی که برخی دیگر ممکن است نیاز به جلسات طولانی مدت داشته باشند.

تکنیک های گفتار درمانی

گفتاردرمانگر با توجه به نوع و شدت مشکلات گفتاری بیمار، از تکنیک های مختلفی استفاده می کند. برخی از رایج ترین تکنیک های گفتاردرمانی بیمار سکته مغزی عبارتند از:

درمان مبتنی بر کارکرد: این نوع درمان بر بهبود مهارت های گفتاری و ارتباطی فرد در موقعیت های واقعی تمرکز دارد.
درمان مبتنی بر شناخت: این نوع درمان بر بهبود مهارت های شناختی مانند توجه، حافظه و حل مسئله تمرکز دارد که می تواند به بهبود مهارت های گفتاری نیز کمک کند.
درمان مبتنی بر فناوری: فناوری های مختلفی می توانند در گفتاردرمانی بیمار سکته مغزی استفاده شوند، مانند نرم افزارهای بازیابی زبان و برنامه های واقعیت افزوده.
طول دوره گفتاردرمانی بیمار سکته مغزی

طول دوره گفتاردرمانی بیمار سکته مغزی به شدت مشکلات گفتاری فرد بستگی دارد. برخی از بیماران ممکن است تنها به چند جلسه گفتاردرمانی نیاز داشته باشند، در حالی که برخی دیگر ممکن است نیاز به جلسات طولانی مدت داشته باشند.

خانواده و دوستان بیماران سکته مغزی می توانند نقش مهمی در بهبود مهارت های گفتاری و ارتباطی فرد ایفا کنند. برخی از نکاتی که خانواده و دوستان می توانند به خاطر بسپارند عبارتند از:

  • صبور باشید. بهبود مهارت های گفتاری زمان می برد.
  • به بیمار کمک کنید تا از تکنیک های گفتاردرمانی در زندگی روزمره خود استفاده کند.
  • از بیمار حمایت کنید و به او انگیزه دهید.

 

بیشتر بخوانید :

توانبخشی سکته مغزی

اختلال بلع پس از سکته مغزی

عوارض گفتاری سکته مغزی

انواع سکته مغزی

فهرست
مشاوره رایگان و رزرو آنلاین نوبت