گفتاردرمانی برای گرفتگی صدا می تواند یک درمان موثر برای این عارضه باشد، وضعیتی که با صدای خشن و غیرطبیعی مشخص می شود. گرفتگی صدا می تواند ناشی از عوامل مختلفی مانند التهاب تارهای صوتی، کشیدگی صدا، التهاب حنجره، گره های صوتی یا سایر بیماری های زمینه ای باشد. گفتار درمانی می تواند به رفع علل ریشه ای گرفتگی صدا و بهبود کیفیت صدا کمک کند.
تارهای صوتی دو چین بافتی هستند که در حنجره قرار گرفته اند و در حین صحبت کردن و آواز خواندن با عبور هوا از آنها صدا تولید می کنند. هنگامی که تارهای صوتی به درستی کار نمی کنند، صدا ممکن است خشن شود.
دلایل و عوامل خطر
لارنژیت حاد: این التهاب تارهای صوتی و حنجره است که معمولاً به دلیل عفونت های ویروسی یا باکتریایی، استفاده بیش از حد از صدا، یا تحریک ناشی از محرک های استنشاقی مانند دود یا آلاینده ها ایجاد می شود.
لارنژیت مزمن: التهاب طولانی مدت تارهای صوتی، اغلب به دلیل محرک هایی مانند سیگار کشیدن، ریفلاکس اسید (بیماری ریفلاکس معده به مری یا GERD)، یا استفاده بیش از حد از الکل.
ندول های صوتی: رشد غیر سرطانی روی تارهای صوتی، که اغلب در اثر سوء استفاده یا استفاده نادرست از صدا، مانند فریاد زدن یا پاک شدن بیش از حد گلو ایجاد می شود.
پولیپهای صوتی: مانند ندولها، این ضایعات غیرسرطانی هستند، اما معمولاً بزرگتر هستند و ممکن است در نتیجه سوء استفاده از صدا یا یک رویداد آسیبزا مانند یک فریاد شدید ایجاد شوند.
بیماری رفلاکس معده به مری (GERD): رفلاکس اسید می تواند حنجره را تحریک کند و منجر به گرفتگی صدا و لارنژیت مزمن شود.
رفلاکس حنجره (LPR): نوعی رفلاکس که ناحیه بالای تارهای صوتی را تحت تاثیر قرار می دهد و منجر به گرفتگی صدا، پاک شدن گلو و احساس توده در گلو می شود.
فلج تارهای صوتی: آسیب به اعصابی که تارهای صوتی را کنترل می کنند می تواند منجر به فلج یا ضعف یک یا هر دو تار صوتی شود و باعث گرفتگی صدا و سایر تغییرات صدا شود. گفتاردرمانی برای گرفتگی صدا در این شرایط بسیار کمک کننده است.
عفونتهای تنفسی: عفونتهایی که بر دستگاه تنفسی فوقانی تأثیر میگذارند میتوانند منجر به التهاب حنجره و گرفتگی صدا موقت شوند.
آلرژی: واکنش های آلرژیک می تواند باعث تورم و تحریک تارهای صوتی شود و منجر به گرفتگی صدا شود.
مشکلات تیروئید: اختلالاتی که بر غده تیروئید تأثیر میگذارند گاهی میتوانند منجر به تغییر صدا و گرفتگی صدا شوند.
شرایط عصبی: برخی اختلالات عصبی می توانند بر اعصاب کنترل کننده تارهای صوتی تأثیر بگذارند و باعث گرفتگی صدا شوند.
خونریزی تارهای صوتی: پارگی ناگهانی رگ خونی روی تار صوتی می تواند باعث گرفتگی صدا شود و نیاز به مراقبت فوری پزشکی داشته باشد.
گفتاردرمانی برای گرفتگی صدا
بهداشت صدا: متخصصان گفتار درمانی می توانند راهنمایی هایی را برای حفظ سلامت صدا ارائه دهند. این شامل هیدراته ماندن، پرهیز از محرک هایی مانند سیگار کشیدن و کافئین زیاد، و استفاده از تکنیک های صوتی مناسب برای کاهش فشار بر تارهای صوتی است.
استراحت صوتی و تمرینات صوتی: بسته به علت گرفتگی صدا، یک گفتاردرمانگر ممکن است دورههای استراحت صوتی را برای بهبود تارهای صوتی توصیه کند. پس از آن، آنها می توانند شما را از طریق تمرینات صوتی برای تقویت و هماهنگ کردن عضلات درگیر در تولید گفتار و صدا راهنمایی کنند.
رزونانس و کنترل زیر و بم: یک گفتاردرمانگر می تواند روی تنظیم طنین و زیر و بم صدا برای کاهش فشار و بهبود کیفیت صدا کار کند.
کنترل تنفس: پشتیبانی مناسب تنفس برای تولید صدای سالم بسیار مهم است. گفتار درمانی می تواند تکنیک هایی را برای بهبود کنترل تنفس در حین صحبت کردن، کاهش فشار روی تارهای صوتی آموزش دهد.
فنون بیان و گفتار: گفتاردرمانگرها می توانند روی تمرینات بیانی برای بهبود وضوح و کاهش فشار در حین گفتار کار کنند.
ترک عادات غلط صوتی: یک گفتاردرمانگر می تواند هر رفتار صوتی یا عاداتی را که به گرفتگی صدا کمک می کند، مانند پاک کردن بیش از حد گلو، فریاد زدن، یا صحبت با صدای بلند برای مدت طولانی، شناسایی کرده و به آنها رسیدگی کند.
پرداختن به مشکلات اساسی: اگر گرفتگی صدا ناشی از یک بیماری زمینه ای یا آسیب شناسی تارهای صوتی باشد، گفتار درمانی می تواند بخشی از برنامه درمانی کلی با همکاری سایر متخصصان مراقبت های بهداشتی باشد.
روتین های گرم کردن و خنک کردن صدا: یک گفتاردرمانگر ممکن است تمرینات مخصوص گرم کردن و خنک کردن صدا را به شما آموزش دهد تا صدای خود را قبل از جلسات طولانی صحبت یا آواز آماده کنید و پس از آن صدای شما را آرام کند.
برای دریافت ارزیابی شخصی و درمان با گفتاردرمانی برای گرفتگی صدا بر اساس علت خاص گرفتگی صدا، مشورت با یک آسیب شناس گفتار زبان یا یک صدا درمانگر ضروری است.
بیشتر بخوانید :
