کاردرمانی در سنجش پیش از مدرسه

07/25/2023

کاردرمانی می تواند نقش ارزنده ای در ارزیابی کودکان قبل از ورود به مدرسه داشته باشد. هدف اصلی کاردرمانی در این زمینه، ارزیابی مهارت‌ ها و توانایی‌ های رشدی کودک برای تعیین اینکه آیا چالش‌ها یا تاخیرهای بالقوه‌ای وجود دارد که ممکن است بر توانایی او برای مشارکت در فعالیت‌های مدرسه و یادگیری تأثیر بگذارد، است.

اجزای خاص ارزشیابی ممکن است بسته به مدرسه یا سیستم آموزشی متفاوت باشد، اما برخی از زمینه های رایج ارزشیابی عبارتند از:

نقاط عطف رشد: ارزیابی ممکن است شامل ارزیابی نقاط عطف رشد کودک باشد تا اطمینان حاصل شود که آنها انتظارات متناسب با سن خود را در زمینه هایی مانند زبان، مهارت های حرکتی، رشد اجتماعی-عاطفی و توانایی های شناختی برآورده می کنند.

مهارت های گفتاری و زبانی: ارزیابی ها ممکن است شامل ارزیابی مهارت های ارتباطی کودک از جمله درک زبان، زبان بیانی و بیان باشد.

مهارت های حرکتی ظریف: توانایی کودک در استفاده و کنترل ماهیچه های کوچک که برای فعالیت هایی مانند نوشتن، نقاشی و استفاده از قیچی ضروری است، ممکن است ارزیابی شود.

مهارت های حرکتی درشت: ارزیابی ممکن است شامل ارزیابی حرکات عضلانی بزرگ کودک مانند راه رفتن، دویدن، پریدن و تعادل باشد.

توانایی های شناختی: مهارت های شناختی، توانایی های حل مسئله و آمادگی کودک برای یادگیری ممکن است از طریق فعالیت ها و وظایف مختلف ارزیابی شود.

رشد اجتماعی- عاطفی: مهارت های اجتماعی، تنظیم هیجانی و توانایی کودک در تعامل با همسالان و بزرگسالان ممکن است مشاهده و ارزیابی شود.

مهارت های خودیاری: ارزیابی همچنین ممکن است شامل ارزیابی توانایی کودک در انجام وظایف اولیه مراقبت از خود، مانند لباس پوشیدن، تغذیه، و توالت کردن باشد.

رفتار و توجه: رفتار، دامنه توجه و توانایی کودک برای پیروی از دستورالعمل ها ممکن است برای سنجش آمادگی او برای یک محیط یادگیری ساختاریافته مشاهده شود.

مهارت‌های بازی: ارزیابی مهارت‌های بازی کودک می‌تواند بینش‌هایی در مورد خلاقیت، تخیل و توانایی او برای شرکت در فعالیت‌های بازی متناسب با سن او ایجاد کند.

پردازش حسی: برخی ارزیابی‌ها ممکن است شامل ارزیابی مهارت‌های پردازش حسی برای شناسایی چالش‌های مربوط به نحوه واکنش کودک به محرک‌های حسی باشد.

کاردرمانی در سنجش پیش از مدرسه

ارزیابی مهارت های حرکتی ظریف: کاردرمانگران می توانند مهارت های حرکتی ظریف کودک را ارزیابی کنند که شامل فعالیت هایی مانند نوشتن، بریدن با قیچی، نقاشی و استفاده از اشیاء کوچک است. ارزیابی مهارت های حرکتی ظریف می تواند به شناسایی مشکلات کودک در هماهنگی چشم و دست، قدرت گرفتن یا مهارت کمک کند.

ارزیابی مهارت های حرکتی درشت: کاردرمانگران می توانند مهارت های حرکتی درشت کودک مانند راه رفتن، دویدن، پریدن و حفظ تعادل را ارزیابی کنند. این ارزیابی می‌تواند مشکلات هماهنگی حرکتی را که ممکن است بر مشارکت کودک در فعالیت‌های فیزیکی در مدرسه تأثیر بگذارد، شناسایی کند.

ارزیابی ادراک بصری: کاردرمانگران می توانند توانایی های ادراک بصری کودک، از جمله ردیابی بصری، تبعیض بینایی و آگاهی فضایی را ارزیابی کنند. این مهارت ها برای خواندن، نوشتن و درک اطلاعات بصری در کلاس ضروری هستند.

ارزیابی پردازش حسی: کاردرمانگران ممکن است توانایی‌های پردازش حسی کودک را ارزیابی کنند، که شامل نحوه تفسیر و پاسخ آنها به محرک‌های حسی مانند لمس، صدا، چشایی، بویایی و حرکت است. چالش‌های پردازش حسی می‌تواند بر توانایی کودک برای تمرکز و مشارکت در فعالیت‌های کلاس تأثیر بگذارد.

خودمراقبتی و ارزیابی استقلال: کاردرمانگران می‌توانند مهارت‌های مراقبت از خود کودک مانند لباس پوشیدن، تغذیه و توالت کردن را ارزیابی کنند. این مهارت ها برای استقلال و عملکرد کودک در محیط مدرسه مهم هستند.

ارزیابی مهارت های اجتماعی: کاردرمانگران می توانند مهارت های اجتماعی کودک از جمله ارتباط، تعامل با همسالان و تنظیم هیجانی را ارزیابی کنند. مهارت های اجتماعی برای اجتماعی شدن موفق و ایجاد روابط در مدرسه بسیار مهم است.

با انجام این ارزیابی‌ها، کاردرمانگران می‌توانند هر زمینه‌ای را شناسایی کنند و مداخلات و استراتژی‌های هدفمندی را برای حمایت از رشد کودک و آمادگی مدرسه توسعه دهند. آنها ممکن است با والدین، معلمان و سایر متخصصان همکاری کنند تا یک برنامه شخصی برای رفع نیازهای کودک ایجاد کنند و به آنها کمک کنند تا به راحتی به محیط مدرسه منتقل شوند. مداخله و حمایت زودهنگام می تواند تأثیر مثبت قابل توجهی بر موفقیت تحصیلی و اجتماعی کودک در محیط مدرسه داشته باشد.