مشکلات تغذیه و خوردن در کودکان طیف وسیعی از مسائل را در بر می گیرد که می تواند بر توانایی کودک در تغذیه کافی و رشد تاثیر بگذارد. این مشکلات می تواند ناشی از عوامل جسمی، رشدی، رفتاری یا روانی باشد و بر سلامت و تندرستی کودک تاثیر بسزایی داشته باشد.
انواع مشکلات تغذیه و خوردن در کودکان
اختلال تغذیه کودکان (PFD): این یک اصطلاح گسترده است که به مشکلات خوردن و آشامیدن که در رشد و تکامل کودک اختلال ایجاد می کند، اشاره دارد. کودکان مبتلا به PFD ممکن است در جویدن، بلعیدن، یا پذیرش بافت ها یا طعم های خاص مشکل داشته باشند.
تند خوردن: این یک مسئله رایج است، به ویژه در کودکان نوپا، که در آن کودکان مصرف غذای خود را به انواع محدودی از غذاهای آشنا محدود می کنند.
اختلال مصرف غذای محدود کننده/اجتنابی (ARFID): این یک تشخیص بالینی برای کودکانی است که محدودیت های غذایی شدیدی دارند که ناشی از عوامل پزشکی یا فرهنگی نیست. کودکان مبتلا به ARFID ممکن است به دلیل مسائل حسی، تجربیات منفی گذشته یا اضطراب از غذاهای خاصی بترسند.
Neophobia غذایی: این ترس از غذاهای جدید است که می تواند یک مرحله رشد طبیعی در کودکان نوپا باشد اما اگر به طور قابل توجهی ادامه یابد مشکل ساز می شود.
اختلالات خوردن: اینها شرایط سلامت روانی جدی هستند که با رفتارهای غذایی غیرعادی و تصویر بدن مخدوش مشخص می شوند. به عنوان مثال می توان به بی اشتهایی عصبی (محدود کردن مصرف غذا)، پرخوری عصبی (پرخوری و پاکسازی) و اختلال پرخوری اشاره کرد. اختلالات خوردن در کودکان خردسال کمتر شایع است اما می تواند در نوجوانی ایجاد شود.
علل مشکلات تغذیه و خوردن
علل مشکلات تغذیه و خوردن در کودکان بسته به نوع مشکل می تواند بسیار متفاوت باشد:
- اختلال تغذیه کودکان: این می تواند ناشی از شرایط پزشکی زمینه ای مانند ریفلاکس، مشکلات دهانی-حرکتی یا اختلالات عصبی باشد.
- تند خوردن: تند خوردن می تواند مربوط به مراحل رشد، حساسیت های حسی، بیزاری از بافت ها یا طعم های خاص، یا تمایل به کنترل باشد.
- ARFID: علت دقیق ARFID ناشناخته است، اما تصور می شود که ترکیبی از عوامل ژنتیکی، محیطی و روانی باشد.
- Neophobia غذایی: این یک مرحله رشد طبیعی است زیرا کودکان در مورد دنیای اطراف خود می آموزند. با این حال، اگر بیش از یک سن خاص ادامه یابد، می تواند مربوط به اضطراب یا مسائل حسی باشد.
- اختلالات خوردن: اختلالات خوردن پیچیده است و می تواند توسط ترکیبی از عوامل بیولوژیکی، روانی و اجتماعی ایجاد شود.
روشهای درمان
مدیریت پزشکی: رسیدگی به شرایط پزشکی زمینه ای که به مشکلات تغذیه کمک می کند.
کاردرمانی: بهبود مهارت های حرکتی دهان و توسعه تکنیک های تغذیه ایمن و کارآمد.
گفتاردرمانی: بهبود مهارت های بلع و رسیدگی به حساسیت های حسی مربوط به غذا.
مشاوره تغذیه: اطمینان از اینکه کودک از طریق برنامهها و استراتژیهای غذایی سفارشیشده، تغذیه کافی دریافت میکند.
رفتاردرمانی: آموزش راهبردهای موثر به والدین و مراقبان برای مدیریت زمان غذا، رسیدگی به غذا خوردن و ایجاد تجربیات مثبت تغذیه.
