لکنت زبان چیست؟
لکنت زبان شرایطی است که بر توانایی فرد برای هموار صحبت کردن تاثیر می گذارد.
لکنت می تواند موجب تکرار کلمات ، بخش هایی از جملات یا صداها شود. کسی که لکنت زبان دارد ممکن است تلفظ یک کلمه یا صدا را طولانی کند. آنها ممکن است ماهیچه های صورت خود را در حین صحبت کردن تنگ کنند.
بیشتر موارد لکنت زبان زمانی شروع می شود که کودکان بین ۲ تا ۶ سال سن دارند ، زمانی که واژگان خود را توسعه می دهند. پسرها بیشتر از دختران دچار لکنت زبان می شوند. لکنت زبان معمولاً با ورود کودکان به مدرسه متوقف می شود ، اما بزرگسالان نیز می توانند لکنت زبان داشته باشند. با این حال ، کمتر از ۵ درصد موارد در بزرگسالان مشاهده می شود.
علائم لکنت زبان چیست؟
به طور معمول ، اولین علائم لکنت زبان هنگامی ظاهر می شود که کودک ۱۸-۲۴ ماهه است. این زمانی است که آنها شروع به جمع آوری جملات می کنند و واژگان آنها واقعاً شروع به گسترش می کند. طبیعی است که کودکان در این مرحله دچار لکنت زبان شوند.
کودک شما ممکن است چند هفته یا چند ماه دچار لکنت زبان شود. لکنت زبان ممکن است بیاید و برود. برای اکثر کودکان ، لکنت زبان در ۵ سالگی متوقف می شود. اما برای برخی ، لکنت زبان مکرر است. ممکن است تشدید شده یا ادامه یابد. همچنین ممکن است با حرکات صورت یا بدن همراه باشد. برای این کودکان ، درمان ممکن است لازم باشد.
لکنت زبان در جریان گفتار شخص نمایان است. به عنوان مثال ، هنگام گفتن کلمه “کجا” ممکن است مانند ک….ک….وج……کوجا به نظر برسد.
یکی دیگر از نشانه های لکنت زبان ، تلفظ طولانی مدت یک کلمه است.
همچنین ممکن است علائم فیزیکی که مشخصه لکنت زبان است را مشاهده کنید. این موارد شامل چرخاندن سر و چشم به عقب است در حالی که فرد برای بیرون آوردن کلمات خود تلاش می کند. آنها همچنین شامل پلک زدن سریع چشم یا سفت شدن ماهیچه های اطراف دهان می شوند.
لکنت زبان ممکن است در شرایط خاص اجتماعی افزایش یابد. به عنوان مثال ، صحبت کردن در مقابل گروه یا صحبت با تلفن ممکن است وضعیت را بدتر کند. برخی فعالیتها می توانند آن را بهتر کنند.
علت لکنت زبان چیست؟
به گفته محققان ترکیبی از عوامل می تواند باعث لکنت زبان افراد شود ، از جمله:
- سابقه خانوادگی لکنت زبان
- آسیب روحی شدید
- ناتوانی های ذهنی
- مشکلات کنترل حرکتی گفتار
- آسیب های مغزی مانند سکته مغزی یا سایر شرایط پزشکی
- مشکلات روحی و روانی
لکنت زبان چگونه تشخیص داده می شود؟
والدین ، معلمان و اعضای خانواده اغلب اولین کسانی هستند که متوجه لکنت زبان کودک می شوند. در صورت لکنت کودک حتی در سن ۲ سالگی باید با یک متخصص گفتاردرمانی مشورت کنید.
گفتاردرمانگر در زمینه اختلالات صدا ، گفتار و زبان تخصص دارد و می تواند به فرزند شما در غلبه بر لکنت زبان و مشکلات ناشی از بیشترین کمک را بکند.
آسیب شناس گفتار زبان هنگام تشخیص فرزند شما عوامل متعددی را در نظر می گیرد. آنها از شما در مورد سابقه فرزند شما ، رفتارهای لکنت زبان او و تأثیر لکنت زبان بر زندگی آنها می پرسند. آنها همچنین سعی می کنند تعیین کنند که آیا احتمال دارد فرزند شما از لکنت خود بیشتر شود یا خیر. برای انجام این کار ، آنها سابقه خانوادگی ، مدت زمان لکنت زبان را بررسی خواهند کرد و اگر فرزند شما مشکلات گفتاری یا زبانی دیگری دارد آن ها را نیز بررسی خواهد کرد.
درمان لکنت زبان چیست؟
درمان زودهنگام می تواند از لکنت زبان به یک مشکل مادام العمر جلوگیری کند. درمان بستگی به شدت و تعداد دفعات لکنت زبان کودک شما دارد.
گفتاردرمانگر به شما تمرینات گفتاری را می دهند که در خانه انجام دهید. مهم است که برنامه درمانی گفتاردرمانی کودک خد را بطور منظم پیگیری کنید.
درمان همچنین شامل آموزش روش های حمایت از فرزند به والدین است. ممکن است شما تشویق شوید:
- محیطی آرام در خانه فراهم کنید.
- به فرزند خود فرصت های زیادی برای صحبت کردن بدهید.
- آهسته و آرام صحبت کنید ، بنابراین کودک شما برای صحبت سریع فشاری احساس نمی کند.
- وقتی فرزندتان صحبت می کند گوش دهید. جملات آنها را قطع یا به پایان نرسانید. منتظر بمانید تا آنچه را که می خواهند بگویند بگویند.
- بر محتوای آنچه فرزند شما می گوید تمرکز کنید ، نه بر نحوه ارائه آن.
- کودک خود را برای لکنت زبان تنبیه نکنید. صبور باشید.
کلمات مرتبط :
