عوارض گفتاری سکته مغزی
سکته مغزی یک اورژانس پزشکی است که زمانی اتفاق می‌افتد که جریان خون بخشی از مغز قطع یا کاهش می‌یابد و باعث آسیب به سلول‌های مغز می‌شود. سکته مغزی عامل اصلی مرگ و میر و ناتوانی در سراسر جهان است.
دو نوع اصلی سکته مغزی وجود دارد:
- سکته مغزی ایسکمیک: این شایع ترین نوع سکته مغزی است. زمانی اتفاق می افتد که لخته خون یک سرخرگ مغز را مسدود کند.
- سکته مغزی هموراژیک: این نوع سکته زمانی رخ می دهد که رگ خونی مغز پاره شود و به بافت مغز خونریزی کند.
علائم سکته مغزی بسته به نوع سکته مغزی و ناحیه ای از مغز که تحت تاثیر قرار گرفته است می تواند متفاوت باشد. برخی از علائم رایج سکته مغزی عبارتند از:
- ضعف یا بی حسی ناگهانی در یک طرف بدن
- مشکل ناگهانی در صحبت کردن یا درک گفتار
- مشکل دید ناگهانی در یک یا هر دو چشم
- سرگیجه ناگهانی، عدم تعادل یا مشکل در راه رفتن
- سردرد ناگهانی بدون علت شناخته شده
تعدادی از عوامل خطر برای سکته مغزی وجود دارد، از جمله:
- فشار خون بالا
- کلسترول بالا
- دیابت
- بیماری قلبی
- سیگار کشیدن
- چاقی
- سابقه خانوادگی سکته مغزی
درمان سکته مغزی به نوع سکته مغزی و شدت آسیب بستگی دارد. در برخی موارد، جراحی ممکن است برای برداشتن لخته خون یا ترمیم رگ خونی پاره شده ضروری باشد. در موارد دیگر، درمان ممکن است شامل داروهایی برای حل کردن لخته خون یا کاهش تورم مغز باشد.
پس از سکته مغزی، توانبخشی برای کمک به فرد برای بازیابی هر چه بیشتر عملکرد مهم است. توانبخشی ممکن است شامل فیزیوتراپی، کاردرمانی و گفتار درمانی باشد.
عوارض گفتاری سکته مغزی
سکته مغزی می تواند باعث بروز انواع عوارض گفتاری شود، از جمله:
عوارض گفتاری سکته مغزی خاصی که فرد پس از سکته با آن مواجه می شود به ناحیه ای از مغز که آسیب دیده است بستگی دارد.
آفازی شایع ترین عارضه گفتاری پس از سکته مغزی است. حدود ۲۵ درصد از بازماندگان سکته مغزی را تحت تأثیر قرار می دهد. آفازی می تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد. در موارد خفیف، افراد ممکن است در یافتن کلمات یا درک جملات پیچیده مشکل داشته باشند. در موارد شدید، ممکن است افراد اصلاً نتوانند صحبت کنند یا صحبت را درک کنند.
دیزآرتری حدود ۵۰ درصد از بازماندگان سکته را تحت تاثیر قرار می دهد. می تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد. در موارد خفیف، افراد ممکن است در تلفظ برخی صداها مشکل داشته باشند. در موارد شدید، گفتار افراد ممکن است نامفهوم یا نامفهوم باشد.
آپراکسی گفتار حدود ۱۰ درصد از بازماندگان سکته را تحت تأثیر قرار می دهد. این یک اختلال نادر است که اغلب با آفازی اشتباه گرفته می شود. در آپراکسی گفتار، افراد در برنامه ریزی و اجرای حرکات لازم برای گفتار مشکل دارند. این می تواند حتی بیان کلمات ساده را برای آنها دشوار کند.
دیس پروسودیا حدود ۱۵ درصد از بازماندگان سکته را تحت تأثیر قرار می دهد. می تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد. در موارد خفیف، صدای افراد ممکن است صاف یا یکنواخت به نظر برسد. در موارد شدید، صدای افراد ممکن است رباتیک یا بدون احساس به نظر برسد.
گفتاردرمانی
عوارض گفتاری پس از سکته مغزی می تواند بسیار چالش برانگیز باشد. با این حال، با گفتار درمانی، بسیاری از افراد می توانند پیشرفت های قابل توجهی در گفتار خود ایجاد کنند.
گفتار درمانی برای بازماندگان سکته مغزی معمولاً شامل تکنیک‌های مختلفی است، از جمله:
- بازآموزی: این شامل آموزش می شود که فرد بیمار چگونه صداهای گفتاری را به درستی تولید کنند.
- ارتباط تقویتی و جایگزین (AAC): این شامل آموزش به مردم می شود که چگونه از روش های ارتباطی جایگزین مانند ژست ها، تصاویر یا دستگاه های الکترونیکی استفاده کنند.
- درمان شناختی- رفتاری: این شامل کمک به افراد برای مقابله با اثرات عاطفی و روانی سکته است.
گفتار درمانی می تواند ابزار مفیدی برای کمک به بازماندگان سکته مغزی باشد تا بر مشکلات گفتاری و زبانی غلبه کنند. آسیب شناسان گفتار زبان (SLPs) متخصصان آموزش دیده ای هستند که می توانند به بازماندگان سکته مغزی کمک کنند تا مهارت های ارتباطی خود را بهبود بخشند.
بیشتر بخوانید :
